ทิศทางใหม่ประเทศไทยจากประเทศไทยกำไรสูงสุด สู่ประเทศไทยหัวใจมนุษย์

ข้อสำคัญที่สุดของมนุษย์คือ การอยู่ร่วมกัน (Living together)

การอยู่รวมกันหมายรวมทั้งระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ และระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติแวดล้อม
มนุษย์แต่โบราณ โดยธรรมชาติมีวิถีชีวิตร่วมกันที่เรียกว่า วัฒนธรรม
วัฒนธรรม หมายถึง วิถีชีวิตร่วมกันของกลุ่มชนที่สอดคล้องกับสิ่งแวดล้อมหนึ่งๆ ในวิถีเช่นนั้นมนุษย์จึงอยู่กันเป็นชุมชน
ชุมชน คือ วิถีชีวิตร่วมกัน ทำให้มีความยั่งยืนมาประมาณ 10,000 ปี
เพิ่งเมื่อ 200 ปีมานี้เองที่มนุษย์เปลี่ยนวัตถุประสงค์
จากการอยู่ร่วมกัน มาเป็นการแสวงหากำไรสูงสุด (Maximum profit)

การแสวงหากำไรสูงสุด คือ การเอาอัตตาและโลภจริตเป็นตัวตั้ง
โลภะนำไปสู่โทสะคือความรุนแรง นำไปสู่โมหะคือความหลงไป ไม่เข้าใจว่าอะไรคือความจริง ความดี ความงาม
โลภะ โทสะ โมหะ คือ อกุศลมูล
อกุศลมูลนำไปสู่ความดีไม่มี

เมื่อโลกขับเคลื่อนด้วยอกุศลมูล มนุษย์ก็ไปสู่ความขัดแย้ง ความรุนแรง และการทำลายมากขึ้นๆ ดังที่เกิดสงครามต่างๆ รวมทั้งสงครามโลกที่ทำให้คนตายหลายร้อยล้านคน และที่ตายเพราะความยากจนและความอยุติธรรมในสังคมมีมากมายกว่านั้นมาก การทำลายธรรมชาติแวดล้อมก็เป็นไปได้ถึงขนาดทำให้เกิดสภาวะโลกร้อนอันคุกคามต่อความอยู่รอดของสรรพชีวิตทั้งมวล

อารยธรรมวัตถุนิยมบริโภคนิยมจึงมาถึงทางตันแล้ว เรามาถึงจุดเปลี่ยนทางอารยธรรม (Civilization Turning Point) แล้ว โดยมนุษย์ต้องเปลี่ยนวัตถุประสงค์ใหม่ จากการมุ่งกำไรสูงสุดมาสู่การอยู่ร่วมกันสูงสุด เราจะต้องหันไปหาสิ่งที่มีค่าสูงสุดของความเป็นมนุษย์ นั่นคือ หัวใจของความเป็นมนุษย์ ทิศทางใหม่ประเทศไทยคือ จากประเทศไทยกำไรสูงสุด สู่ประเทศไทยหัวใจมนุษย์